Bakım Temelli Örgütlülük kavramını oluştururken, pandemi döneminde Bakım Kolektifi’nin yayınladığı Bakım Manifestosu’ndan (Kolektif, Çev: Gülnur Acar Savran, Dipnot Yayınları, 2021) yola çıkılarak geliştirildi. Bakımı merkeze alan bir perspektife odaklanan bu çalışma, insanların fiziksel ve duygusal gereksinimlerini karşılamak üzere yapılan bir iş olarak bakımın ötesinde, yaşamın esenliği ve serpilmesi için gerekli olan adımları ele alıyor. En önemlisi, sadece bağımsızlığa odaklanan liberal bir yaklaşım yerine, karşılıklı bağımlılığı tanımanın önemini gündeme getiriyor.

            Bizlerse bu perspektifi politik çevreler açısından bireysel, örgütsel ve sosyal alanları birlikte düşünmeyi mümkün kılacak bir kapsamda düşünmeye çalışıyoruz. Bir yandan Türkiye’de hakim olan maskülen siyaset üretme ve örgütlenme biçimini dönüştürmeyi hedefliyor, öbür yandan da, sıklıkla tezahür ettiğinin tersine, demokratik bir örgütlenmeyi kişisel istek ve ihtiyaçların karşılanmasına odaklanan bir talepler seti değil; karşı ilgi ve sorumlulukların beslendiği, kapsayıcılığın kimliklerin dahiliyetinin ötesinde ele alındığı ve siyasal emek konusundaki farkındalığın artırıldığı queer feminist bakım temelli örgütlülük üzerinden değerlendiriyoruz.